
نقد و بررسی فیلم بتمن (The Batman)
بی شک فیلم بتمن نه تنها یکی از بهترین فیلم های سال ۲۰۲۲ بلکه یکی از بهترین فیلم های ابرقهرمانی در تمام دوران است. شاید نتوان گفت که فیلم بتمن (The Batman) بهتر از فیلم شوالیه تاریکی است، اما قطعا کمتر از آن نیست و قدم به قدم هم حرکت میکنند و گاهی بتمن مت ریوز پیشی میگیرد.
تحلیل و نقد فیلم بتمن (The Batman)
تاریکی در فیلم «بتمن» فراگیر و تحت اللفظی است. شهر گاتهام در هفته بعد از هالووین، زمانی که این فصل طولانی باز می شود، تقریباً به سختی رنگ آفتاب می بیند. فضای سنگین روحیه شهری به لامپهایی که در تاریکی سوسو میزنند، کشیده میشود. خفاش ها، گربه ها، پنگوئن ها و سایر موجودات ساکن همه شبگرد هستند. باران بی امان از آن باران هایی نیست که زباله ها را از خیابان ها پاک می کند، بلکه آن گونه ای است که حال بد را بدتر می کند.
بتمن - نه هر بتمن در بقیه فیلم ها! - کمتر دشمن این وضعیت است تا نماد آن. در تلویزیون در دهه 1960، بتمن بازیگوش بود. بعدها، در دوران کیتون-کلونی-کیلمر در دهه های 80 و 90، او یک آدم اجتماعی بود. در قرن بیست و یکم، از طریق سه گانه «شوالیه تاریکی» کریستوفر نولان و پس از آن، تجسم شخصیت روی پرده از هر گونه ردی از شادی یا شرارت پاک شده است. ما او را بهعنوان یک انتقامجوی متفکر میشناسیم.
اما یک ابرقهرمان مدرن فقط به اندازه آخرین بحران هویتش معتبر است. هم بتمن (رابرت پتینسون) و هم خود «بتمن» با میراث هوشیارانه ای که بر دنیای سینمایی دی سی پس از نولان تسلط داشته، مبارزه می کنند. قهرمان ما در حالی که برای مقابله با چند آدم بد کوچک به سمت پایین حرکت می کند، می گوید: «من انتقام هستم». به نظر نمی رسد از این موضوع خوشحال باشد. او در لباس خود بداخلاق و بد هاضمه است و در لباس "بروس وین" گیج و شلخته است. او که سال ها از خشونت و ظلم گاتهام تغذیه می کرد، اکنون متوجه می شود که این رژیم غذایی ممکن است با او مطابقت نداشته باشد.
برای نزدیک به سه ساعت، «بتمن» به کارگردانی مت ریوز بر اساس فیلمنامه ای که او با پیتر کریگ نوشته است، در محیطی آشنا با جنایت، فساد و تضعیف روحیه در جستجوی چیزی متفاوت است. ناامیدی بتمن به وضوح از غیرقابل حل بودن اختلال عملکرد گاتهام ناشی می شود. دو سال پس از سرنگون شدن بزرگترین رئیس جنایتکار شهر، خیابانها همچنان در حال جوشیدن هستند و بافت اجتماعی پر از سوراخ است. معتادان به مواد مخدر و گروههای اوباش در کوچهها و سکوهای قطار پرسه میزنند، در حالی که گانگسترهای درنده و سیاستمداران متقلب در اتاق های V.I.P مهمانی میگیرند.
داستان بتمن (The Batman)
یک قاتل سریالی نقابدار (در نهایت به عنوان پل دانو فاش میشود) در حال تعقیب رهبران گاتهام - از جمله شهردار و دادستان منطقه (پیتر سارسگارد) است - پیام های رمزگذاری شده و کارت های تبریک برای بتمن را پشت سر می گذارد. امضای او یک علامت سوال است که حتی یک طرفدار معمولی کتاب های مصور هم می داند که علامت ریدلر است.
او با حمایت از یک کلیشه ژانر، بتمن را شریک مخفی خود می داند، و از ابزارهای افراطی تر برای دستیابی به اهداف مشابه ناشی از انگیزه های موازی استفاده می کند. ریدلر (Riddler) ارتباطات بین ساختار قدرت گاتهام و دنیای زیرین آن را افشا می کند، اطلاعاتی که به نظر می رسد از پلیس و ستوان جیمز گوردون (جفری رایت)، متحد او در اداره پلیس دور مانده است. اساطیر خانواده وین - به ویژه قتل پدر و مادر بروس جوان - در معرض بررسی تجدیدنظر طلبان است. اگر در مورد بتمن اشتباه کنیم چه؟ اگر او در مورد خودش اشتباه کند چه؟
اینها سؤالات بالقوه جالبی هستند، اما رسیدن «بتمن» به آنها زمان بسیار زیادی نیاز دارد. خوشبختانه، در این بین تغییراتی وجود دارد که مهمترین آن ورود زن گربهای "زوئه کراویتز" است که به نام سلینا کایل نیز شناخته میشود. مانند ریدلر، زن گربه ای همکار افتخاری بتمن است که به دنبال انتقام از جانب زنانی است که توسط اعضای جنایتکار و نخبگان رسمی گاتهام مورد استثمار، آزار و اذیت قرار گرفته اند. این همکاری، عنصر بسیار مورد نیاز عاشقانهای را با نشانهای از پیچیدگی محسوس اضافه میکند. شاید جایی برای سرگرمی در دنیای دی سی وجود داشته باشد.
علاوه بر کارهای زیرکانه زن گربه ای، چیزهایی وجود دارد که می توان از آنها لذت برد: کالین فارل، تقریباً غیرقابل تشخیص به عنوان پنگوئن؛ اندی سرکیس در نقش آلفرد؛ تعقیب و گریز ماشین ترقه ای و ... . فیلم پر از احساس لذت برای علاقمندان بتمن است. ریتم بسیار پیوسته اصلا احساس خستگی در شما ایجاد نمیکند برعکس مدام نگران هستید که فیلم دارد تمام میشود( برخلاف برخی کارگردان ها با فیلم های پر ادعا، بشدت کسل کننده و زیر خط فقر ). در اواخر فیلم گوشه چشمی به جوکر میزنیم، اون از اوضاع شهر بسیار راضی است و به ریدلر برای آینده ای ویرانگر امید میدهد. هرچند در شایعات گفته میشود برای جلوگیری از اعمال محدودیت سنی بیشتر و عدم اطمینان استدیو از جوکر بعدی، بخش زیادی از حضور جوکر در فیلم حذف شد، اما این قسمت حذف شده بصورت جداگانه توسط سازندگان منتشر شده است. بتمن را از دست ندهید!
منبع : The New York Times